GAME SUSTAIN
W pierwszym tygodniu maja 2017 roku, kiedy większość maturzystów stresowała się maturami, 27 osób z Polski, Włoch, Niemiec i Chorwacji zamieszkało pod jednym dachem, aby przez tydzień zgłebiać temat grywalizacji. A to wszystko w ramach wymiany młodzieży, którą sami wymyślili, przygotowali wniosek o dofinansowanie i nim kierowali. My tylko trochę im w tym pomogliśmy.
Wymiana „Game Sustain” miała na celu wywołanie refleksji na temat niezrównoważonego rozwoju naszej planety oraz poglębienie wiedzy na temat grywalizacji – metody angażowania ludzi w działanie wykorzystującej mechanizmy stosowane w grach. Zastanawialiśmy się w jakie sposób możemy sprawić, żeby coraz więcej mieszkańców naszych miast zaczęła interesować się problematyką ochrony środowiska. Obecnie grywalizacja nie jest szeroko wykorzystywana w projektach społecznych w naszych miastach, dlatego uznaliśmy, że będzie to bardzo atrakcyjna metoda pracy.
Skąd pomysł?
Wymiana „Game Sustain” była rezultatem projektu „A Possible World”(APW) realizowanego przez nasze organizacje dwa lata temu. W ramach projektu APW młodzi z Polski, Chorwacji, Niemiec oraz Włoch spotkali się na międzynarodowym szkoleniu dla liderów młodzieżowych w Stuttgarcie, podczas którego poznali się, nauczyli się jak zarządzać projektem młodzieżowym i przygotowali trzy propozycje inicjatyw. Dwie z trzech otrzymały dofinansowanie, wśród nich „Game Sustain”. Szkolenie prowadzone było przez Carinę Tremel(DE), Jana Brożyńskiego(PL) i Robertę Morosillo (IT), a dotyczyło zarządzana projektem, zarządzania ryzykiem, innowacyjnego podejścia, rozpowszechniania rezultatów, widoczności i efektów uczenia się. O projekcie A Possible World możesz dowiedzieć się więcej tutaj.
Działania
W ramach wymiany staraliśmy się zapewnić różnego rodzaju formy zajęć: pracę w grupach, panele dyskusyjne na bieżące tematy, projekcje filmów, zajęcia ruchowe na hali sportowej pozwalające jeszcze lepiej zrozumieć grywalizację, wieczorki z grami planszowymi, gry miejskie wymuszające nawiązywanie kontaktu z mieszkańcami miasta, ale przede wszystkim zajęcia poświęcone tworzeniu własnych gier, których celem było przygotowanie i wykonanie gier łączących tematykę zrównoważonego rozwoju i mechanizmu gier.
Zajęcia prowadziliśmy sami w oparciu o zasadę edukacji rówieśniczej. Przed przyjazdem do Polski każda z grup miała za zadanie przygotować informacje na temat grywalizacji, które wspólnie omawialiśmy. Jedynie wyjazd krajoznawczy był prowadzony przez osobę z poza grupy. Był nim Daniel Zalejski, który jest lokalnym ekspertem od Jury Krakowsko-Częstochowiej zarówno od strony historycznej jak i krajoznawczej. Jest także przyjacielem Stowarzyszenia CZ-ART i specjalnie na potrzeby wymiany przygotował trasę, która, zgodnie z zasadami grywalizacji, obfitowała w zagadki. Nie bez znaczenia było również to, że mówi biegle w języku angielskim, który był językiem wymiany. Dzięki temu, że wszyscy uczestnicy mówili dobrze po angielsku, a niektórzy także po niemiecku, porozumiewanie się w języku obcym nie stanowiło dla nas żadnego problem.
Poza rezultatami takimi jak zwiększenie świadomości na temat zrównoważonego rozwoju, zdobycia nowej wiedzy czy zrozumienia mechanizmów rządzących grywalizacją, nasi uczestnicy mogą pochwalić się też stworzeniem trzech gier dotyczących następujących tematów: niepełnosprawność, ochrona środowiska, zdrowe odżywianie, społeczeństwo.
1. Zobaczyć co widzi niewidomy.
Forma: karciana, quiz
Cel: Uświadomić osoby biorące udział w grze z jakimi trudnościami i przeszkodami muszą mierzyć się na co dzień osoby niewidome oraz poszerzyć ich wiedzę z zakresu tej niepełnosprawności.
Mechanika: Każdy uczestnik losował w danej kolejce jedną kartę. Jeśli trafił na pytanie musiał na nie odpowiedzieć. Pytania dotyczyły niewidomych na świecie. Za poprawną odpowiedź dostawał 1 punkt. Jeżeli dany uczestnik wylosował zadanie to brali w nim udział wszyscy grający. Dobrze wykonane zadanie było oceniane na 5 punktów. Zadania polegały między innymi na napełnieniu szklanki wodą mając zawiązane oczy, rozpoznawaniu rzeczy umieszczonych w worku nie widząc ich, oraz na przejściu toru przeszkód przy pomocy laski, mając jednocześnie zawiązane oczy. Grę wygrywał uczestnik z największą ilością punktów.
2. Imigranci.
Forma: przestrzenno-planszowa
Cel: Poszerzyć wiedzę na temat problemów i realiów napotkanych przez imigrantów z Syrii.
Mechanika: Na początku gry wszyscy uczestnicy wcielają się w imigrantów z Syrii. Pierwszy uczestnik ma za zadanie rzucić kością. Ilość wyrzuconych oczek przenosi uczestnika na dane pole na którym otrzymuje pytanie. Po poprawnej odpowiedzi na pytanie uczestnik może przenieść się do kolejnego państwa w którym będą czekać na niego następne pytania, a także różne zadania do wykonania. Uczestnik ma też możliwość dokonywania wyborów, czy chce poruszać się trasą łatwiejszą, czy też trudniejszą – trasa trudniejsza jest wzbogacona o np. równoczesne wykonywanie zadania i udzielanie odpowiedzi na pytanie. Zwycięzcą zostaje osoba która odpowie poprawnie na największą ilość pytań i jako pierwsza w grze przekroczy granice Niemiec.
3. Gra na temat prawidłowego, zrównoważonego odżywiania.
Forma: planszowa, dla max. 4 osób
Cel: Celem gry było uświadomienie ludzi jak ważne jest prawidłowe odżywianie i dostarczanie organizmowi wszystkich niezbędnych wartości odżywczych.
Mechanika: Każdy z uczestników otrzymywał na początku gry postać, której przypisana była określona dieta oraz karty z posiłkami. Następnie według ściśle określonych zasad uczestnicy mieli na sam koniec pozostać tylko z tymi kartami które odpowiadały ich diecie. Uczestnik któremu udało się zebrać tylko karty odpowiadające diecie jego postaci wygrywał.
Projekt „Game sustain” uzyskał dofinansowanie z środków europejskiego programu Erasmus+, który wspiera działania młodzieżowe takie jak wymiany młodzieży czy Wolontariat Europejski(EVS). Zachęcamy was do odwiedzenia strony internetowej programu(www.erasmusplus.org.pl) i poszukania informacji w jaki sposób możecie otrzymać wsparcie waszej inicjatywy.
